مجاری بلع
و بلوع فارغ حبائل عنقی
لوله فرو دادن غذا و آشامیدنی ها در درون چنبره
گردنم
حلق را می توان به یک چهارراه تشبیه کردکه محل تقاطع راههای عبور هوا و غذاست.این چهارراه حیاتی در جلو با دهان، از بالا با بینی و از پایین با نای و مری ارتباط دارد.
بلع فرآیندی ارادی- غیراردی است.
در قسمت ارادی مکانیسم بلع، زبان را به سمت بالا می بریم تا توده غذا را به عقب دهان سوق دهیم. این عمل سبب تحریک گیرنده های مکانیکی حلق و آغاز انعکاس بلع می شود.
در بخش غیرارادی مکانیسم بلع، زبان کوچک و اپی گلوت وارد عمل می شوند.
در زمان بلع به صورت غیرارادی زبان کوچک بالا رفته و راه بینی را می بندد و همزمان اپی گلوت پایین می آید تا راه نای بسته شود. اکنون نوبت به قطع تنفس می رسد. مرکز عصبی بلع در بصل النخاع با اثر مهاری خود روی مرکز عصبی تنفس که در مجاورتش قرار دارد، تنفس را برای مدت زمان کوتاهی قطع می کند.
در این زمان ماهیچه های حلق منقبض شده تا عمل بلع تمام شود و غذا وارد مری گردد.
برای جلوگیری از ورود غذا و مایعات به ریه ها، اپیگلوت ورودی حنجره را می‌پوشاند.
هنگامی که چیزی می بلعیم نای بسته میشود و غذا نمی تواند
وارد آن شود. دو طرف مسیر هوا در دو طرف حلق گیرنده های حساسی تعبیه شده
اندکه خطای احتمالی ورود غذا یا مواد خارجی به مسیر هوا را برطرف می کنند.
اگر
هنگامی که غذا میخورید مسیر هوا بسته نباشد، امکان دارد غذا وارد نای شود
و دچار خفگی شوید، البته معمولا با سرفه کردن غذا برمیگردد و خطر برطرف
میشود. غذا و مواد خارجی هم که به مسیر بالاتر بروند با فشار هوای شدید تر عطسه ( سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت ) به بیرون پرتاب می شوند
